خرمن کوبی سنتی بخش ساردوئیه در شهرستان جیرفت

خرمن کوبی سنتی روستاهای بخش ساردوئیه در شهرستان جیرفت جداکردن دانه های محصول ( گندم ، جو ، عدس ، گرو و نخود ) بوسیله اوشین  اوشین وسیله ای چوبی دارای چندین دندانه شبیع به چنگال که دسته چوبی بلند دارد که محصول کوبیده شده را در هنگام وزش باد به هوا پرتاب می کنند تا کاه از دانه جدا شود به این کار اوشین کردن می گویند در هنگام باد دادن خرمن برای کشاورز وزیدن باد خوشایند است و وقتی باد شروع به وزیدن نمود با گفتن هی باد  هی باد   از وزیدن باد ابراز خشنودی نموده و اوشین کردن خرمن را انجام می دهد کاری طاقت فرسا که شاید چندروزی وقت ببرد پس از اوشین کردن محصول را  با الکهای ریز و درشت الک می کنند که در اصلاح محلی به الک های دانه درشت هنا  و به الک های دانه ریز کمو گفته می شود جدا کردن سنگها و بذرهای علفهای هرزه هم چند روزی کار دارد تا محصول کشاورز آماده برای جمع آوری شود که در هنگام جمع آوری محصول بوسیله ظرف مخصوص که به کیل مشهور است شمارش آغاز می شود در هنگام شمارش پیمانه های پر شده اشعاری گفته و سروده می شود برای هر شمارش اشعار ی گفته می شود تا این شمارش به عدد 50برسد که به این کار خرمن کشی گفته می شود ظرف های کیل گاهی یک منی یا 3منی هستند (هر من اندازه 3کیلو گفته می شود) پس از پایان شمارش محصول را در گونی ها و جولالهای مخصوص ذخیره محصول گنجانده شده و سپس بوسیله چهارپایان به انبار انتقال داده می شوند و  گاههای خرمن هم به محل کرم یا زهروهها (محل نگهداری گاهها زهروهها چاههای به عمق چندین متری هستند که پایین تر و داخل زمین پهن و مثل خانه ای زیر زمین خالی شده است) این  زهروهها باعث میگردد تا آب به داخل کاه نفوذ نکند تا خراب نشود تا در فصل زمستان برای دامها علوفه ای سالم باشند